داستان و رمان فرانسه

 کتاب شرح سه دوره «قصرنشینی» سلین است، اول «زیگمارینگن» کاخ دودمان شهریاران نیمه‌افسانه‌ای هوهنتزولرن که منتهی اینک آخرین پناهگاه همه پس‌مانده‌های توفان جنگ دوم جهانی شده است. پایانه‌ای که در آن زندگی هر روزه به ساعت‌ شماری فرا رسیدن به قول سلین، زمان، پخ‌پخ می‌گذرد.

دور و بر من هرچه هست دروغ است و من می خواهم که مردم با راستی زندگی کنند. وسیله اش را هم دارم تا آنها را وادارم که با راستی زندگی کنند، چون می دانم که آنها چه ندارند. آنها معرفت ندارند. معلمی می خواهند که بداند چه می گوید… در سرتاسر امپراتوریِ روم تنها کسی که آزاد است منم. بروید و به روم اعلام کنید که عاقبت به موهبتِ آزادی رسیده است و با این آزادی آزمون بزرگی آغاز می شود.

Dans le sinistre bagne de Lambèse, en Algérie, de nos jours, deux détenus condamnés à mort dialoguent: un Français, Pierre Chaumet, et un Algérien, Farid. Pierre est né en 1957, à Vialar (aujourd'hui Tissemsilt). 

Il s agit d un événement précis, concret, essentiel : la mort d un homme. C est un événement à caractère policier c est-à-dire qu il y a un assassin, un détective, une victime. En un sens, leurs rôles sont même respectés : l assassin tire sur la victime, le détective résout la question, la victime meurt. Mais les relations qui les lient ne sont pas aussi simples qu une fois le dernier chapitre terminé. Car le livre est justement le récit des vingt-quatre heures qui s écoulent entre ce coup de pistolet et cette mort, le temps que la balle a mis pour parcourir trois ou quatre mètres vingt-quatre heures « en trop ».Les Gommes, premier roman d Alain Robbe-Grillet (1922-2008), a été publié aux Éditions de Minuit en 1953 et a reçu le prix Fénéon en 1954. Il est, comme La Jalousie (« double » n°80), l un des livres emblématiques du Nouveau Roman.

« Geai était morte depuis deux mille trois cent quarante-deux jours quand elle commença à sourire. Ce sourire, au début, personne pour le voir. Que deviennent les choses que personne ne voit ? Elles grandissent. Tout ce qui grandit grandit dans l'invisible et prend, avec le temps, de plus en plus de force, de plus en plus de place. Donc le sourire de Geai, noyée depuis deux mille trois cent quarante-deux jours dans le lac de Saint-Sixte, en Isère, commença à donner de plus en plus de lumière. » Fermer Geai

مغازه ی خودکشی یک فانتزی سیاه تکان دهنده است که بعد از چاپ شدن در سال 2007، توجه فراوانی برانگیخت. رمان عجیب ژان تولی (1953)، نویسنده و فیلم نامه نویس فرانسوی، هجوی است تمام عیار درباره ی مرگ و امید. رمان درباره ی یک دکان فروش ابزار و ادوات خودکشی است. همه جور خنزرپنزری در آن یافت می شود. ....

کریستین بوبن، نویسنده فرانسوی زاده ۲۴ آوریل ۱۹۵۱ است. او پس از تحصیل در رشته فلسفه به نویسندگی روی آورد و تا کنون بیش از ۳۰ اثر از او منتشر شده است. کودکی، عشق و تنهایی دستمایه خلق آثار اوست. آثار بوبن مانند زنجیر به هم پیوسته اند، هر یک تصویر دیگری را روشن ساخته ودر کنار هم، تابلوی زندگی و افکار نویسنده را شکل می دهند. برای او تجربه های ساده زندگی ـ کودکی، عشق، تنهایی ـ دستمایه خلق آثاری عاشقانه است. بوبن بیش از آن که به مضامین و کلمات اهمیت دهد، به آوا و لحن کلام می پردازد؛ با این حال نوشته های او سرشار از اندیشه اند. اندیشه ای که از زندگی عاشقانه اش و از عشقش به زندگی سرچشمه می گیرد. برای بوبن نوشتن، سراییدنِ آواهاست.

En classe, la maîtresse est vraiment chouette. Même quand elle punit Clotaire, qui est le dernier. Et pendant la récré, avec les copains, si on évite le Bouillon (c'est le surveillant), on peut se battre et jouer à des jeux incroyables. C'est pourquoi Nicolas, Alceste, Geoffroy, Eudes, Clotaire, Maixent, Rufus, Joachim et Agnan, le chouchou, ont toujours hâte de retourner à l'école.

Petit Nicolas, C Est Noel Ce qui est bien à Noël, c'est qu'il y a tout un tas de choses à faire à la maison : maman prépare un dîner terribe. Papa a fait une chouette étincelle en décorant le sapin avec les petites ampoules qui brillent et après il a dit un gros mot. M. Blédurt rigole beaucoup et maman trouve que ça n'avance pas très vite... Heureusement, le Petit Nicolas est là, et il aide drôlement.

داستان‌های فرانسه Tout le monde peut avoir des ennuis. Lorsqu'il s'agit du petit Nicolas et de ses copains Alceste, Eudes, Maixent, Agnan, Clotaire, Geoffroy et Rufus, les ennuis peuvent devenir des catastrophes ! Surtout quand Papa, Mémé, M. Moucheboume, le patron de papa, le directeur de l'école, ou le Bouillon s'en m?lent ! Mais avec le petit Nicolas, les choses finissent toujours par s'arranger⦠m?me si rien ne se passe vraiment de façon tr?s logique !

Fêter l'augmentation de papa au restaurant, faire des grimaces au lama du zoo avec Alceste, goûter avec l'insupportable cousin Éloi, aller voir les vitrines des grands magains avec des tas de lumières partout et des gens qui klaxonnent... La vie du Petit Nicolas est pleine de surprises. Mais quand Nicolas répète le gros mot qu'a dit Eudes à la récré, ce sont ses parents qui sont surpris...