سه پسر - دو نفر سیزده ساله و یکی چهارده ساله که به تازگی سبیل پشت لبشان سبز شده بود - عادت داشتند وحشیانه بدوند. در این محلۀ شهر، بچه‌ها خیلی زود بزرگ می‌شوند. شب دیر به خانه می‌آیند. از آن بچه‌هایی نیستند که پشت رایانه بنشینند، تکالیف انجام بدهند و زود به رختخواب بروند. بیرون پرسه می‌زنند، دنبال دردسر هستند. خب! به نظر می‌آید که دردسر هم پیدا کردند...

آن نقاشی دروغی بیش نبود. دروغی درخشان و زیبا، آکنده از غنچه‌های صورتی کم‌رنگ و پرتو‌های گسترده خورشید. دیروز آغازش کردم؛ جست‌وجویی بی‌هدف در باغ رُز نهفته‌ی آن‌سوی پنجره‌های باز کارگاه را. در لابه‌لای خارهای درهم‌تنیده و برگ‌های اطلسی و تپه‌های سرسبزی که تا دوردست‌ها گسترده شده بود. بهاری بی‌امان و همیشگی. اگر جسارت به خرج می‌دادم و این منظره از دربار را به تصویر می‌کشیدم، خارهای درنده، گل‌هایی که نور خورشید را از گیاهان کوچک‌تر از خود می‌ربود و تپه‌های ممتد قرمزرنگ می‌بود. اما هر ضربه‌ی ‌قلم‌مو روی بوم وسیع نقاشی حساب‌شده بود؛ هر پیچ‌وتابی از رنگ‌های ترکیب‌شده نه فقط برای به تصویر کشیدن بهاری خوش‌منظر، بلکه برای ترسیم دنیایی روشن بود. گرچه نه خیلی خوشحال؛ اما خرسند بودم از اینکه درنهایت از هراس‌هایی رهایی یافتم که با تلاش آن‌ها را فاش کردم. به گمانم طی هفته‌های گذشته همچون یکی از این نقاشی‌ها، با مهارت و ظرافت رفتار کرده‌ بودم. شاید اگر انتخاب می‌کردم آن‌گونه که دلم می‌خواهد خود واقعی‌ام را نشان دهم، آراسته به چنگال‌هایی درنده می‌شدم که زندگی را از همراهان کنونی‌ام می‌ربود؛ و سپس آن تالارهای مجلل را خون‌آلود ترک می‌کردم. اما هنوز نه.

آگنیشکا عاشق وادی زادگاهش، دهکده‌ی آرام، بیشه‌ها و رودخانه‌ی درخشان وادی است؛ اما جنگل فاسد، پر از نیروی پلید در مرز وادی ایستاده و بر زندگی آگنیشکا سایه انداخته. مردم او به جادوگر سرد و توانایی به نام اژدها متکی هستند تا نیروی جنگل را عقب براند؛ اما جادوگر در برابر کمکش، بهایی گزاف می‌طلبد: زن جوانی باید به او داده شود تا به مدت ده سال به او خدمت کند، سرنوشتی به هولناکی گرفتار شدن در چنگال جنگل. مراسم انتخاب بعدی به‌سرعت در حال نزدیک شدن است و آگنیشکا می‌ترسد. او می‌داند که اژدها کاسیا را خواهد برد: کاسیای زیبا، باوقار و شجاع. کاسیا همه‌ی خصوصیاتی را دارد که آگنیشکا ندارد؛ و عزیزترین دوست او در دنیاست و هیچ راهی برای نجات کاسیا وجود ندارد.