در نهایت از نظر ایبسن،تراژدی،واقعی ترین زندگی است که وجود دارد.بقیه زندگی،نمایشی بیش نیست.اگرچه تراژدی نیز نمایش است!از این نظر،تنها نورا است که واقعا وجود دارد بقیه عروسک های این عروسک خانه هستند. نیچه را به دوستدارانش توصیه میکند که به راه خویش بروند آن گاه به معنی واقعی دوستدار او خواهند بود،نورا نیز به راه خویش میرود تا خود راه به طور کامل بگستراند.در اینجا کی یر کگور و نیچه به هم نزدیک میشوند و «فرد»را در چهره نورا به نمایش میگذراند.در چهره یک«اقلیت»و یا «گناهکار»که اتوریته رسمی را پس میزند.

کورا دختری ست که در یک مزرعه پنبه در ایالت جورجیا برده است و کم کم قدم به دنیای زنانگی می گذارد،دوره ای که دردهای بیشتری در انتظارش است.یک روز سزار،برده جدیدی که از ویرجینیا آمده،با او در مورد راه آهن زیر زمینی صحبت می کند و با هم تصمیم سختی می گیرند: فرار. راه آهن زیر زمینی،هم به سرزمین آزاد متصل می شود،هم به سرزمین های موافق برده داری،و می توان با سفر در این راه آهن،چهره واقعی آمریکا را در آن دوران دید. اما آن دو به کجا می رسند و چه سرنوشتی در انتظارشان است؟

کتاب «اول شخص مفرد» مجموعه ای از داستان های کوتاه نوشته ی «هاروکی موراکامی» است که نخستین بار در سال 2021 وارد بازار نشر شد. هشت داستان جذاب در این مجموعه، همگی از دیدگاه اول شخص و توسط راویان کلاسیک «موراکامی» روایت می شوند. از خاطرات نوستالژیک جوانی، تأملاتی درباره ی موسیقی، و عشقی عجیب به بیسبال گرفته تا سناریوهایی رویاگونه، مواجهه با میمونی سخنگو، و آلبوم های جاز خیالی، «موراکامی» در این داستان ها یک بار دیگر، مرز میان ذهن انسان و جهان پیرامون را به چالش می کشد. گاه و بیگاه، راوی ای که ممکن است خود «موراکامی» باشد، در داستان به چشم می خورد. آیا این یک شرح حال است یا داستانی خیالی؟ مخاطبین باید در این مورد تصمیم بگیرند. کتاب «اول شخص مفرد» با داستان های فلسفی و اسرارآمیز خود، به موضوعاتی همچون عشق، تنهایی، کودکی و خاطرات می پردازد و پیچ و خم های داستانی ای را ارائه می کند که مختص جهان «موراکامی» است.